پل تاریخی ورسک : ورسک از جمله پل های استراتژیک ایران است که توسط شرکت سوئدی-دانمارکی کامپساکس و با تضمین ۷۰ ساله احداث شد. این پل فقط مخصوص عبور قطار است و در حال حاضر قطارهای مسافری تهران-ساری و تهران-گرگان پس از گذشت بیش از ۷۰ سال هر روز چندین مرتبه از روی آن می گذرند. همچنین قطارهای باری و سوختی نیز از روی آن عبور می کنند. امروزه پل ورسک علاوه براهمیت ویژه در صنعت حمل ونقل، از جاذبه های سیاحتی ایران نیز محسوب می گردد.

پل ورسک کجاست؟

پل تاریخی ورسک در فاصله‌ی 45 کیلومتری بخش جنوبی شهرستان زیرآب، 85 کیلومتری شهرستان قائم‌شهر، در محور فیروزکوه و در مسیر راه‌آهن شمال کشور، درست روی دره ورسک (عباس‌آباد) در مسیر راه‌آهن سراسری شمال - جنوب قرار دارد.

«پل ورسک»، یکی از کهن‌ترین و درواقع بزرگ‌ترین پل‌های راه‌آهن کشور است که در روستایی به همین نام، در شهرستان سوادکوه و در استان مازندران، در ارتفاعی بالغ بر ۱۱۰ متر ساخته شده است. این پل تاریخی در زمان پهلوی اول و در سال ۱۳۱۵ هجری شمسی، افتتاح شد.

قطار پل ورسک
جالب است بدانید که هنگام ساخت پل تاریخی ورسک ، مهندسین سازنده برای ممکن ساختن عبور قطار از روی پل، مسافتی نزدیک به ۱۱ کیلومتر پس از روستای ورسک را به صورت سه پله و روی دامنه‌ی کوه احداث کردند.

دلیل این امر، شیب بسیار تند مسیر بود که از کوهستان شروع می‌شد و به سمت «تونل گدوک»، ادامه می‌یافت. حرکت قطار با این شیب تند روی پل، بسیار سخت و البته غیرممکن بود. بخشی از پل ورسک به دلیل شیب تند و سختی مسیر، به صورت سه پله ساخته شده که به سه خط طلا شهرت یافته است.

دلیل شهرت این بخش به سه خط طلا، میزان بهای آن برای ایرانیان است که بیش از طلا ارزشمند و مهم است. همچنین با ساخت پل تاریخی ورسک، ایجاد راه ارتباطی بین دو کوه بزرگ و صعب‌العبور عباس‌آباد است.

البته نباید از این موضوع غافل شد که تنها شیب تند بخشی از مسیر، از سختی‌های کار نبود؛ بلکه «دره‌ی ورسک»، نیز خود از جمله مشکلات بر سر راه ساخت پل ورسک به‌شمار می‌آمد. بنابراین طراحی دهانه‌ای بزرگ برای پل، از راهکارهایی بود که توسط شرکت کامپساکس به اجرا درآمد. ساخت این پل در سال ۱۳۱۳ هجری شمسی شروع و پروسه‌ی ساخت آن طی دو سال در اردیبهشت ۱۳۱۵ به اتمام رسید.

مسیرهای دسترسی به پل ورسک

مسیرهای مختلفی برای رسیدن به پل تاریخی ورسک و تماشای پل باشکوه ورسک وجود دارد که با توجه به محل حرکت متفاوت خواهد بود. برای رفتن به مازندران می‌توان سه محور کندوان، فیروزکوه و هراز را انتخاب کرد. اگر گردشگران از تهران عازم سفر به مازندران هستند، بهتر است از محور فیروزکوه به این منطقه از کشور عزیمت کنند.

ابتدا به محل تلاقی آزادراه شهید بابایی و جاده‌ی دماوند، وارد شوند و پس از حدود ۹ کیلومتر مسافت، به جاجرود رسیده و پس از آن به بومهن و رودهن وارد شده و وارد شهر دماوند شوند. برای رسیدن به دماوند حدود ۴۰ کیلومتر مسافت در انتظار گردشگران خواهد بود. «گیلاوند» نام اصلی دماوند است و برای وارد شدن به آن باید وارد مسیری فرعی شوند.

پس از رسیدن به گیلاوند، مسیر شمال را ادامه داده و پس از طی مسیری حدود ۴۰ کیلومتر، وسط صحرایی خشک می‌توان تک‌درخت نارونی را مشاهده کرد که قد برافراشته و روزگار را نظاره می‌کند. ۳۶ کیلومتر پس از تک‌درخت وارد شهر فیروزکوه شده و با طی فاصله‌ای برابر با ۱۷ کیلومتر به استان زیبا و سرسبز مازندران خواهند رسید.

در این قسمت از راه، گردشگران با عبور مسافتی حدود ۱۷ کیلومتر از میدان شهرستان فیروزکوه وارد فرعی می‌شوند که با ادامه دادن آن به یکی از جاذبه‌های گردشگری طبیعی به نام «چشمه آب گدوک»، خواهند رسید. حدود ۳ کیلومتر پس از چمشه گدوک، به مسیری شیب‌دار به نام «گردنه گدوک» رسیده و درست در جهت راست مسیر، می‌توانند «آبشار شورآب»، از دیگر دیدنی‌های زیبا و خارق‌العاده‌ی شمال کشور را مشاهده کنند.

دقیقا در قسمت بالای این آبشار، ریل قطار و در آن طرف ریل، روستای «شورآب»، قابل دیدن است. پس از منطقه‌ی شورآب و در مسیر گردنه گدوک، در بخش پایین مسیر و در سمت راست و چپ، کوه‌هایی بزرگ و سنگی وجود دارد که بسیار زیبا و تماشایی است.

عکس هوایی پل ورسک