روستای مزنگ نیز یکی از روستاهای نسبتا قدیمی دهستان انزان از بخش بندرگز است.این روستا در مجاورت روستای نوکنده و در فاصله ۷ کیلومتری شهر بندرگز قرار دارد.

موقعیت جغرافیایی آن به شرح زیر است.از طرف شمال به شاهراه آسیایی و دریای خزر و از سمت جنوب به قسمتی از دامنه های شمالی کوه های جهان مورا و از طرف شرق به روستای جفاکنده و استوان آباد و از طرف غرب با شهر نوکنده همجوار است.رابینو سکنه مزنگ را به چهار قبیله حاجی باغ،لر،سادات و سورتجی تقسیم نموده است.

جمعیت روستای مزنگ بندرگز

جمعیت روستا طبق سر شماری سال ۱۳۶۵ شمسی بالغ بر ۲۸۰ خانوار و برابر۱۵۶۳ نفر است و به زبان گیلکی مازندرانی تکلم می کنند.خاندان های معروف مزنگ عبارتند از طهماسبی،مزنگی و سادات.

پایه اقتصاد مردم روستا کشاورزی،دامپروری،باغداری و پرورش طیور می باشد و تعدادی از مردم آن نیز در ادارات مختلف بکار مشغولند.میزان زمین های قابل کشت آن محدود و در حدود ۶۳۰ هکتار است.

انواع محصولات کشاورزی از قبیل گندم،جو،شالی،گوجه فرنگی،مرکبات،کاهو،خیار،کدو،سبزی و … در آن کشت و برداشت می شود.بیشتر تولیدات آن مانند تولیدات کشاورزی شهر همجوارش(نوکنده)به شهرهای تهران،مشهد،ساری و گرگان صادر می گردد.

دامپروری نیز در این روستا مانند سایر روستا های بخش هم به شیوه سنتی و هم به طریق صنعتی هر دو معمول و مرسوم است.معمولا هر خانواده مزنگی دارای تعدادی دام و طیور هستند و از فراورده های آن در طول سال بهره مند می شوند.

گاوداران این روستا با اختلاط و آمیزش نژاد های مختلف سعی در بهتر کردن شیوه تولید و فرآورده های دامی کرده اند و در برخی موارد نیز به نتایج مثبت و قابل توجهی دست یافته اند.

منطقه تاریخی پن خانی(پهن خانی)

این منطقه در شمال شرقی روستای نوکنده نزدیک مزنگ واقع شده است و دارای قبرستانی است که به قبرستان مزنگ معروف است،این قبرستان بسیار قدیمی بوده و بعضی از سنگ قبر های آن به قدمتی بیش از ۴۰۰ سال می رسد.بیشتر قبر های آن در اثر فرسایش و گذشت زمان دچار تخریب شده است.